مجله میکروب شناسی پزشکی ایران

زمینه و اهداف: سودوموناس آئروژینوزا یک باکتری منحصر به فرد است که در محیط­های مختلف، طی یک پروسه سازگاری پیچیده، جهت ادامه حیات، تغییرات مختلفی در بیان ژن­های ویرولانس و مقاومت دارویی خود ایجاد می‌نماید. هدف این تحقیق بررسی وجود ارتباطی منطقی بین اگزوتوکسین A و مقاومت پادزیستی در سویه­های واجد این ژن است.

مواد و روش کار: تست آنتی بیوگرام به روش انتشار دیسک (Kirby Bauer) براساس پروتوکل CLSI انجام شد. در این تحقیق، وجود ژن toxA به کمک واکنش زنجیره­ای پلیمراز (PCR) در 102 سویه بالینی از نمونه­های خون، زخم، ادرار و تراشه مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین اگزوتوکسین A و مقاومت پادزیستی از آزمون کای 2 استفاده گردید.

یافته‌ها: 81 سویه (4/79%) +toxA بودند. فراوانی ژن toxA در سویه­های جدا شده از عفونت­های مختلف عبارت بود از زخم (4/91%)، خون (7/85%)، تراشه (7/72%) و ادرار (1/42%). شاخص مقاومت چندگانه در سویه­ های واجد ژن toxA، 75% محاسبه گردید. نتیجه آزمون کای 2 برای تعیین ارتباط بین مقاومت دارویی و وجود ژن toxA معنی­دار بود P<0.05)).

نتیجه‌گیری: مقدار معنی­داری آزمون کای 2 و افزایش مقاومت چندگانه در سویه­­ های +toxA جدا شده از بیماران بستری، می‌تواند بیانگر سوئیچ ژنتیکی قابل توجه بین فعالیت اگزوتوکسین A و مقاومت پادزیستی، به ترتیب در عفونت­های خون، ادرار، تراشه و زخم باشد که منجر به روشن شدن ژن­های تنظیم کننده مقاومت دارویی در باکتری می‌گردد. این نتایج با روش­های ساترن بلات، آنالیز بیان ژن toxA و تعیین مکانیسم مقاومت در سویه­های مقاوم قابل بررسی خواهد بود.